مهارت فن و سخنوری این روز‌ها بسیار باب شده است. فن بیان مهارتی است که به کمک آن منظور خود را صریح و زیبا بیان می‌کنیم. کسی که فن بیان قدرتمندی دارد، مورد توجه هر جمعی قرار می‌گیرد. معنی فن بیان بسیار گسترده است و با سخنوری، گویندگی و سخنرانی یا هر واژه دیگری مترادف نیست. فن بیان و گویندگی دو دنیای متفاوت دارند؛ اما به هم مرتبط هستند. تفاوت فن بیان و گویندگی شاید مساله‌ای باشد که ذهن شما را هم به‌خود مشغول کرده است.
فن بیان مهارت اصلی یک گوینده است
یکی از مهم‌ترین مواردی که پیوند میان فن بیان و گویندگی را محکم می‌کند، کاربرد فن بیان در گویندگی است. این مرز مشترک فن بیان و گویندگی باعث می‌شود برخی افراد، این دو مهارت را با هم یکی بدانند. یک گوینده میتواند فن بیان قوی داشته باشد. کسی که هم فن بیان قوی دارد و از صدای دلنشینی برخوردار است، میتواند گوینده شود. تمرینات عملی فن بیان، از افراد، گویندگان ماهری می‌سازد که ارتباط موثر و موفق نیز کاربرد دارد، البته کسی که از مهارت فن بیان بالایی برخوردار است میتواند با تمریناتی که انجام می‌دهد صدای خود را بهتر و پخته‌تر کند.
تعریف دو واژه فن بیان و گویندگی
فن بیان به معنای توانایی سخن گفتن در هر شرایط و هر مکان است. این مهارت در ارتباطات موثر بین افراد، موفقیت‌های شغلی، جلب توجه مخاطب و در بازاریابی حرفه‌ای بسیار کارآمد و اثرگذار است. در معنای گویندگی باید بگوییم رفتن پشت میکروفن و با مضمون خاصی صحبت کردن را گویندگی می‌گویند. بنا بر مطلب ارائه شده، گویندگی اشکال متفاوتی دارد. گوینده اخبار، گوینده کتاب صوتی، پادکست و غیره از تعریف این دو واژه می‌توان به قسمتی از اشتراکات این دو حوزه پی برد. اما تفاوت فن بیان و گویندگی گسترده‌تر از این‌ها است.
مقایسه مهارت فن بیان و گویندگی
در بررسی تفاوت فن بیان و گویندگی اولین مطلبی که به ذهن می‌آید ابزار گویندگی و فن بیان است؛ در واقع مهارت فن بیان نیاز به ابزار خاصی ندارد. فن بیان یک وسیله ارتباطی و کاربردی است. تنها ابزاری که برای فن بیان به آن احتیاج دارید، زبان شماست. یک گوینده علاوه بر میکروفون به تجهیزات دیگری مانند نرم افزار‌های تدوین صدا و سایر مواردی که بسته به شغل گویندگی است نیاز دارد.
تاثیر عنصر صدا در فن بیان و گویندگی
به طور معمول در توصیف یک سخنران یا گوینده به وصف صدای او می‌پردازیم. یعنی اولین انتظاری که از یک گوینده داریم صدای زیبای او است. این عنصر در مورد فن بیان کمی متفاوت است. کسی که از بیان قدرتمندی برخوردار است، مهارت فن بیان بالایی دارد. تفاوت عنصر مهارت فن بیان و گویندگی از دیگر تفاوت‌های این دو حوزه به‌شمار می‌آید. امروزه برای کسب مهارت‌های فن بیان دوره‌های مختلف آموزش فن بیان و سخنوری به شیوه‌های گوناگون رایج است.
فن بیان هنر است و گویندگی شغل
از دامنه تعریف فن بیان و گویندگی بر می‌آید که این دو لازم و ملزوم یکدیگر هستند. کسی که فن بیان خوبی دارد، میتواند از شغل گویندگی و سخنرانی کسب درآمد کند. از طرف دیگر یک گوینده خوب هر چه مهارت فن بیان بالاتری داشته باشد در انجام شغل خود موفق تر است. به عبارت بهتر فن بیان را می‌توان ماده اولیه برای موفقیت در زمینه مهارت‌های شغلی، ارتباطی و اجتماعی دانست. برای گوینده شدن داشتن صدای خوب کفایت می‌کند. اگرچه مهارت فن بیان نیز بر بهتر شدن حرفه گویندگی تاثیر بسیار می‌گذارد. دیگر تفاوت فن بیان و گویندگی مربوط به بداهه بودن و خلاقیت در فن بیان است. گویندگی میتواند مربوط به خواندن یک متن از پیش تعیین شده باشد.
تاثیر فن بیان در ابعاد مختلف زندگی
بیان و کلام شما نقش مهمی در رشد و پیشرفت شما دارد. داشتن کلام و بیان قدرتمند میتواند زندگی شما را دگرگون کند. بدون شک با فن بیان قوی میزان تاثیرگذاری شما بر دیگران نیز بیشتر است. در حالیکه یک سخنران میتواند به مدت محدودی در مستمع اثر بگذارد. امروزه بهترین کتاب‌های فن بیان برای تقویت این مهارت به بازار عرضه شده‌اند.
تفاوت المان‌های گویندگی و فن بیان
فن بیان صرفاً نحوه صحبت کردن نیست. المان های زیادی همچون زبان بدن، روانشناسی، اطلاعات کامل، ظاهر برازنده و مناسب در مهارت فن بیان تاثیر دارند. گوینده بودن با المان‌های کمتری در ارتباط است. گویندگی را می‌توان یک مهارت صرفا کلامی تلقی کرد؛ اما فن بیان شامل مهارت‌های غیر‌کلامی بسیاری می‌شود که شخص پیام خود را از طریق کمک گرفتن از آن‌ها، منتقل می‌کند. دیگر تفاوت گویندگی و فن بیان را در رفتار مخاطب باید بررسی کرد. فن بیان با مخاطب در تعامل است. بازخوردهای مثبت و منفی او را می‌گیرد و برای ادامه روند بیان خود از آن‌ها الهام می‌گیرد. در گویندگی رفتار و عکس‌العمل مخاطب اثر چندانی ندارد.
